اغلب توت فرنگی گلخانه ای توسط جمع‌آوران در گلخانه در سبدهای توری باز یا ظروف تاشوی شفاف بسته‌بندی می‌شوند. سبدهای مشبک یا صدف های تاشو در یک سینی از تخته فیبر راه راه نگهداری می شوند که وزنی در حدود 4 تا 5 کیلوگرم (9 تا 11 پوند) را در خود جای می دهد.
سطح زمین ناهموار مواد بسته بندی ساخته شده از پلی اتیلن ترفتالات و پلی اکتیک اسید در واقع فشار سوراخ شدن توت فرنگی را افزایش می دهد که منجر به ایجاد علائم فشار و آسیب به سطح میوه می شود.
بازارهای بالقوه توت فرنگی شامل بازارهایی است که از طریق روش‌های بازاریابی مستقیم مانند U-pick یا pick your own (PYO)، غرفه‌های کنار جاده‌ای و بازارهای کشاورزان در دسترس هستند.
میوه‌هایی که برای بازار عمده‌فروشی برداشت می‌شوند معمولاً سفت‌تر انتخاب می‌شوند و به سرعت سرد می‌شوند تا فسادپذیری در طول حمل و نقل کاهش یابد و ماندگاری خوب تضمین شود. کود حیوانی و مدفوع انسان منابع قابل توجهی از آلودگی هستند و در تحقیقات شیوع مرتبط با توت فرنگی مستند شده است. بنابراین، پرورش دهندگان باید از GAP پیروی کنند.
این شامل استفاده از کود کمپوست شده، اطمینان از سلامت و بهداشت کارگران، استفاده از منابع آب سالم برای آبیاری، حفظ بهداشت مزارع و اتخاذ تدابیری برای کاهش آلودگی از حیات وحش یا حیوانات اهلی است.
اطلاعات بیشتر در مورد GAP ها به طور خاص در مورد توت فرنگی را می توان در وب سایت کمیسیون توت فرنگی کالیفرنیا یافت. روش های کشاورزی، برداشت و فرآوری نکات مهم کنترلی برای کاهش آلودگی هستند.
کارگران مزرعه که برای برداشت هر توت باید آن را لمس کنند، می توانند منبع مهم آلودگی باشند. استفاده از محلول های ضدعفونی کننده یا شستشوی شدید در پاکسازی توت فرنگی کاملاً مؤثر نیست و بعید است که آلودگی سطحی باکتریایی را از بین ببرد.
بنابراین، توت ها را قبل از نگهداری آن ها نشویید زیرا میوه های مرطوب رشد قارچ های سطحی باکتری ها را تشویق می کنند. آنها را خشک نگه دارید و فقط قبل از استفاده بشویید.
صرف نظر از این، استفاده ایمن از توت فرنگی توسط مصرف کنندگان نیز باید به رسمیت شناخته و ترویج شود. توت فرنگی باید از نظر تازگی بررسی شود. توت فرنگی های مناسب برای خوردن قرمز روشن با کلاه سبز هستند، در حالی که توت فرنگی های نرم، کپک زده، قهوه ای یا سفید یا سبز رنگ باید دور ریخته شوند.
