خاک گچ رضا هم مشکل و هم معما هستند، دقیقاً به همین دلیل است که باید مورد توجه قرار گیرند. خاک های گچی (پر گچ) معمولاً زمین های کم جمعیت را با حداقل شدت کاربری زمین در اقلیم های خشک و نیمه خشک اشغال می کنند. محتوای گچ در خاک‌های کشاورزی منجر به محدود شدن احتباس آب و مواد مغذی و پتانسیل انحلال لوله‌ها، عمدتاً در پاسخ به آبیاری می‌شود.
اثرات خورنده خاک های گچی بر روی بتن، فلز و مصالح ساختمانی نیز مشکل ساز است. از سوی دیگر، درک پیدایش و عملکرد خاک های گچی (کم گچ) و گچی جالب و چالش برانگیز است و درک ما از فرآیندهای دخیل در شکل گیری و رفتار این خاک ها برای مدیریت صحیح برای کشاورزی، مرتع، مهندسی حیاتی است.
هدف از این بررسی، بررسی خواص فیزیکی و شیمیایی گچ و اثرات این خواص در محیط خاک بود. خصوصیات خاصی که وجود گچ به خاک می دهد بر توسعه خاک از جمله مورفولوژی خاک تأثیر می گذارد.
تجمع گچ پدوژن بر ظرفیت نگهداری آب، مواد مغذی و در دسترس بودن آب برای گیاهان، رشد ریشه و مفاهیم استاندارد بافت خاک و مقاومت به گسیختگی تأثیر می گذارد. بارش گچ نیز تحت تأثیر وجود نمک های محلول بیشتر است.
توسعه مدل‌های فیزیکوشیمیایی که شکل‌گیری و عملکرد خاک‌های گچی و گچی را توضیح می‌دهند، در صورتی ضروری است که به مدیریت و نگهداری صحیح این خاک‌های غیرعادی و مناظر آن امیدوار باشیم.
ترکیب خاک گچ، که معمولاً به صورت خشک عرضه می‌شود، ابتدا باید با آب مخلوط شود و دقت شود که قوام خامه‌ای درست به دست آید. مخلوط کردن با افزودن خاک گچ به آب به بهترین وجه انجام می شود، نه برعکس.
سپس خاک گچ را می توان روی دیوار اعمال کرد. اولین لایه اعمال می شود، خراشیده می شود و می گذاریم تا خشک شود. پس از آن لایه دوم و در نهایت لایه سوم تکمیل می شود.
خاک گچ مقاوم در برابر حرارت برای دیوارها و سینه های دودکش استفاده می شود که دما ممکن است از 50 درجه سانتیگراد بیشتر شود. خاک گچ چند کاره یک خاک گچ روکش است. خاک گچ یک لایه معمولاً به عنوان خاک گچ وصله استفاده می شود. خاک گچ پوشش سخت دارای مقاومت استثنایی در برابر ضربه است.
